Γεώργιος Σακοράφας

THYROID NODULES INCIDENTALLY DIAGNOSED ON PET SCAN Occasionally, incidental thyroid nodules (ITN) may be detected in patients undergoing PET scan for other indications (typically with previous malignant disease, during the follow-up). Among these group of patients ITN will be detected in 1 – 3 % of them. It should be noted that the rate of malignancy in patients with ITN detected on PET scans is markedly higher than that in patients with ITN detected on CT scans or MRI. Although the resolution for nodules on PET scan is lower than that of CT and/or MRI, the radiotracer used for PET is specific for metabolically active tissue, leading to a higher rate of malignancy within detected abnormalities. This may be due – at least in part – to the characteristics of this   patient population since many of them have a current or prior non-thyroid malignancy and are more likely –compared to the general population – to have been exposed to radiation therapy. It is important to note that t...

ΤΥΧΑΙΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΟΖΩΝ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΣΕ ΡΕΤ SCAN Με την ευρεία χρήση του PET scan (κυρίως για την παρακολούθηση ασθενών με κακοήθεις νεοπλασματικές παθήσεις) είναι δυνατόν να απεικονιστεί σαν τυχαίο εύρημα ένας όζος θυρεοειδούς ( incidentaloma , incidental thyroid nodule [ ITN ]). Έχει υπολογιστεί ότι σε αυτή την ομάδα ασθενών διαγιγνώσκεται ΙΤΝ με το PET scan σε ποσοστό που ποικίλει από 1 έως 3 %. Η συχνότητα υποκείμενης κακοήθειας στους ΙΤΝ που διαγιγνώσκονται με ΡΕΤ scan είναι υψηλότερη σε σύγκριση με την συχνότητα της κακοήθειας στους ΙΤΝ που διαγιγνώσκονται με αξονική ( CT scan ) ή μαγνητική τομογραφία ( MRI ) και αυτό γιατί – όπως είναι γνωστό – στο ΡΕΤ scan απεικονίζονται ιστοί με αυξημένη μεταβολική (λειτουργική) δραστηριότητα (πράγμα που εξηγεί την αυξημένη πιθανότητα υποκείμενης κακοήθειας) σε αντίθεση με την CT ή την MRI όπου απεικονίζονται (με μεγαλύτερη ευκρίνεια) η ανατομική δομή (όρια -διαστάσεις) της βλάβης. Οι ασθενείς με ιστορικό προηγούμενης κακοήθους ...

THYROID NODULES; HOW FREQUENT ARE AMONG THE GENERAL POPULATION? The incidence of thyroid nodules among the general population depends on the diagnostic method used for their detection: Clinical examination (palpation)                                                                                 4 – 7 % Neck ultrasonography                                                                                                     20 – 70 % Contrast-enhanced thoracic computed tomography (incidental finding) 25 % Magneti...

OZOI ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ – ΠΟΣΟ ΣΥΧΝO EINAI TO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ? Η επίπτωση (‘συχνότητα’) των όζων θυρεοειδούς εξαρτάται από τη διαγνωστική μέθοδο που χρησιμοποιείται για την ανίχνευσή τους: Κλινική εξέταση 4 - 7 % Υπερηχογράφημα τραχήλου 20-70 % Αξονική τομογραφία θώρακα (για άλλο λόγο)(με σκιαγραφικό) 25 % Μαγνητική τομογραφία (MRI) (για άλλο λόγο) 15 – 20 % ΡΕΤ scan (για κακοήθη πάθηση εκτός του θυρεοειδούς) 1 – 3 % Νεκροτομικές μελέτες έως 70 % Καθώς η ιατρική τεχνολογία, ειδικά στον τομέα της απεικόνισης, συνεχίζει να εξελίσσεται και να βελτιώνεται με ταχείς ρυθμούς και καθώς οι ανάγκες για απεικόνιση συνεχίζουν να αυξάνονται όλο και περισσότερο, αναμένεται ότι η επίπτωση (‘συχνότητα’) των όζων του θυρεοειδούς που ανευρίσκονται τυχαία θα συνεχίσει επίσης να έχει αυξητική τάση. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει την αξία της ταξινόμησης των ασθενών σε ομάδες κινδύνου για την πιθανή ύπαρξη υποκείμενης κακοήθειας. Οι ασθενείς που ανήκο...

ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ - ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ? Ο όρος «επιμένων» πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός (ΗΡΤΗ) περιγράφει τον υπερπαραθυρεοειδισμό που εμφανίζεται μέσα στους πρώτους 6 μήνες μετά από μία προηγηθείσα παραθυρεοειδεκτομή. Ο «υποτροπιάζων» ΡΗΡΤ αναφέρεται στον ΡΗΡΤ που αναπτύσσεται μετά τους πρώτους 6 μήνες από την αρχική επέμβαση. Ο επιμένων-υποτροπιάζων (Ε-Υ) ΗΡΤΗ συνήθως οφείλεται σε : 1.Αδυναμία του χειρουργού να εντοπίσει το αδένωμα κατά τη διάρκεια της επέμβασης (το μονήρες αδένωμα είναι η συνηθέστερη αιτία ΡΗΡΤ [~ 85 %]) 2.Παρουσία διπλού αδενώματος (σχετικά σπάνια, στο 3 – 5 % των ασθενών με ΡΗΡΤ) που δεν έχει αναγνωριστεί στον προεγχειρητικό εντοπιστικό έλεγχο ή κατά την διάρκεια της επέμβασης (ιδιαίτερα όταν η αρχική παραθυρεοειδεκτομή γίνεται με την ελάχιστα επεμβατική προσπέλαση, βάσει των ευρημάτων του εντοπιστικού ελέγχου) 3.Τερματισμός της αρχικής επέμβασης παρά το ότι η διεγχειρητική μέτρηση επιπέδων παραθορμόνης ορού δείχνει ότι η εκ...

ETIOLOGY OF PERSISTENT/RECURRENT PRIMARY HYPERPARATHYROIDISM Persistent primary hyperparathyroidism (PHPT) is defined as hyperparathyroidism appearing within the first 6 months following parathyroidectomy. In contrast, recurrent PHPT develops after 6 months following initial surgery. Persistent-recurrent (P-R) PHPT is usually due to: 1.Inability to accurately locate parathyroid adenoma during initial surgery 2.Presence of double adenomas (a relatively rare occurrence, 3 – 5 % of patients with PHPT), not recognized on preoperative localization studies or intraoperatively (especially when parathyroidectomy is performed using the minimally invasive approach) 3.Termination of surgery despite that intraoperative parathormone levels measurement indicates inadequate removal of the hyperfunctioning parathyroid parenchyma 4.Inadequate resection of parathyroid parenchyma in multigland hyperplasia 5.Failure to recognize underlying pathology in the remaining gland(-s) in pati...

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ (ΡΗΡΤ) H παραθυρεοειδεκτομή – με την οποία αφαιρείται όλο το παραθυρεοειδικό παρέγχυμα που υπερλειτουργεί – επιτυγχάνει την οριστική ίαση της νόσου, βελτιώνει την οστική πυκνότητα και ανακουφίζει τον ασθενή από μη ειδικά (ασαφή) συμπτώματα που συνοδεύουν συχνά τον ‘ασυμπτωματικό’ πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό (ΡΗΡΤ), όπως κόπωση, αίσθημα αδυναμίας, ελαφρά κατάθλιψη, διαταραχές της μνήμης και της νοητικής λειτουργίας). Με τον τρόπο αυτό βελτιώνεται η   ποιότητα ζωής των ασθενών. Με τον ακριβή προεγχειρητικό εντοπισμό καθίσταται δυνατή η ελάχιστα επεμβατική προσπέλαση (εστιασμένη παραθυρεοειδεκτομή), που έχει σαν πλεονεκτήματα την ελάττωση της έκτασης των ιστικών κακώσεων και των παρασκευών των ιστών κατά τη διάρκεια των χειρουργικών χειρισμών, γεγονός που έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση της χειρουργικής νοσηρότητας και της έντασης του πόνου και το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. ...

ADVANTAGES OF SURGERY IN ASYMPTOMATIC PRIMARY HYPERPARATHYROIDISM Parathyroidectomy removing all the hyperfunctiong parathyroid parenchyma achieves permanent cure of the disease, improves bone density and ameliorates vague clinical symptomatology (such as fatigue, sense of weakness, mild depression, memory impairment and cognitive dysfunction), thereby improving quality of life. Accurate preoperative localization allows a minimally invasive approach (focused parathyroidectomy), which is associated with less tissue dissection, less pain, less morbidity, and a better aesthetic outcome. Postoperative recovery is fast and the patient is ready to return to his/her usual activities within only a few (2 – 3) days. In contrast, without surgery, disease progression will be observed in at least one third of patients during the first few years of observation, as evidenced by worsening of hypercalcemia/hypercalciuria and/or development of nephrolithiasis (newly diagnosed). Moreover, the cos...

ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΝΤΟΣ/ΕΠΙΜΕΝΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ Η ανεπιτυχής επανεπέμβαση για την αντιμετώπιση του επιμένοντος/υποτροπιάζοντος πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού ( R - P PHPT ) αποτελεί μία από τις πλέον δυσάρεστες για τον χειρουργό αλλά και για τον/την ασθενή. Για την ελαχιστοποίηση της πιθανότητας αποτυχίας της επανεπέμβασης απαιτείται μεγάλη εμπειρία στην ενδοκρινική χειρουργική από την πλευρά του χειρουργού που θα επιχειρήσει την επανεπέμβαση. Πράγματι, όταν υπάρχει μεγάλη εμπειρία στην ενδοκρινική χειρουργική το ποσοστό αποτυχίας είναι αρκετά μικρό (< 5 %), παρά τις τεχνικές δυσκολίες των επανεπεμβάσεων αυτών, αυξάνεται όμως δραματικά όταν δεν υπάρχει η εμπειρία αυτή. Η αποτυχία στις περιπτώσεις αυτές οφείλεται στην ύπαρξη έκτοπου ή/και υπεράριθμου παραθυρεοειδούς, που μπορεί να εντοπίζεται στο μεσοθωράκιο και που δεν έχει αναγνωριστεί κατά τη διάρκεια του προεγχειρητικού ελέγχου. Πριν επιχειρηθεί η νέα ...

UNSUCCESSFUL REOPERATION FOR PERSISTENT/RECURRENT PRIMARY HYPERPARATHYROIDISM Unsuccessful reoperation for persistent/recurrent primary hyperparathyroidism (R-P PHPT) is a very disappointing experience for the surgeon, but also for the patient. Experience in endocrine surgery from the part of the operating surgeon is of crucial importance to minimize failure rates. Indeed, when reoperation is performed by an experienced endocrine surgeon, failure rates are low (< 5 %) despite the technical challenges and difficulties encountered during reoperation. Failure in these cases is typically due to the presence of ectopic and/or supernumerary parathyroid glands, potentially located within the mediastinum, but not identified during preoperative investigation. Before attempting a new surgical intervention, accurate and reliable localization of the remaining hyperfunctioning parathyroid parenchyma is mandatory to identify the missing gland(-s), preferentially using noninvasive met...

IS PROPHYLACTIC CENTRAL LYMPH NODE DISSECTION ALWAYS INDICATED IN THE MANAGEMENT OF MEDULLARY THYROID CANCER? Medullary thyroid cancer (MTC) is a more aggressiv e thyroid malignancy compared to differentiated thyroid cancer and it is associated with a high incidence of metastases to cervical lymph nodes. Moreover, adjuvant radioiodine ablation therapy is not effective in the management of MTC. Prophylactic bilateral central lymph node dissection (CLND) is recommended for patients with MTC(*). Despite some controversy, however, prophylactic CLND could be avoided in patients with small intrathyroidal MTC, with low (< 20 pg/ml) preoperative serum calcitonin levels, because lymphatic spread is very rare in this case (**). (*) Wells SA et al. Thyroid 2015; 25: 567 (**) Machens A, et al. J Clin Endocrinol Metab 2010; 95: 2655

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΚΟΗΘΕΙΑΣ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ (DTC) ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΟ ΙΩΔΙΟ Η πρόγνωση του DTC στα παιδιά είναι γενικά εξαιρετική και ο κίνδυνος θανάτου από την νόσο αυτή είναι πολύ μικρός, ακόμη και μετά από αρκετές δεκαετίες. Σε δύο εντούτοις μελέτες παρατηρήθηκε μεγαλύτερη της αναμενόμενης συχνότητα ανάπτυξης και δεύτερης κακοήθειας εκτός του θυρεοειδούς αδένα, μετά την πάροδο αρκετ ών δεκαετιών (30-50 χρόνια) μετά τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Σε μία μελέτη, τα δύο τρίτα των θανάτων οφείλονταν στην ανάπτυξη δεύτερης κακοήθειας εκτός του θυρεοειδούς και τα τρία τέταρτα των ασθενών που κατέληξαν είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο (1). Στην άλλη μελέτη παρατηρήθηκε ότι -μεταξύ των 3850 ασθενών (παιδιά/νεαροί ενήλικες) με DTC (από τους οποίους 1571 υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο), οι 26 ανέπτυξαν και δεύτερη κακοήθεια εκτός του θυρεοειδούς (ενώ ο αναμενόμενος αριθ...

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Η πρόγνωση των παιδιών με καρκίνο θυρεοειδούς είναι καλύτερη σε σύγκριση με τους ενήλικες, παρά το ότι στα παιδιά η νόσος διαγιγνώσκεται συχνότερα σε πιο προχωρημένο στάδιο. Αυτό ισχύει και για τα παιδιά με υποτροπή της νόσου. Η λεμφαδενική διασπορά της νόσου δεν φαίνεται να επηρεάζει την επιβίωση, συνδυάζεται όμως με αυξημένη πιθανότητα τοπικοπεριοχικής υποτροπής. Τα ποσοστά υποτροπής ποικίλλουν ευρέως στη βιβλιογραφία, από 10 έως 47 % (στην κοίτη του θυρεοειδούς, στους τραχηλικούς λεμφαδένες ή σε μακρινές εντοπίσεις). Η απώτερη επιβίωση είναι εξαιρετική (99.4 % στα 13.5 χρόνια), ενώ άλλοι συγγραφείς έχουν αναφέρει επιβίωση της τάξης του 98 % για διάρκεια παρακολούθησης από 12 έως 40 χρόνια. Από τη βάση δεδομένων SEER ανακοινώθηκαν επίσης εξαιρετικά ποσοστά απώτερης επιβίωσης των παιδιών με θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς (επιβίωση στα 5, 15 και 30 χρόνια 98 %, 97 % και 91 %). Ανάλογα είναι και τα ποσοστά επιβίωσης για το θυλακιώδες καρκίν...

PRIMARY HYPERPARATHYROIDISM - USEFULNESS AND PRACTICAL ADVANTAGES OF INTRAOPERATIVE PARATHORMONE MEASUREMENT (IOPTH) Accurate and reliable preoperative localization studies (typically neck ultrasonography and parathyroid [Tc-99m sestamibi] scan) in association with IOPTH offers the following advantages: 1.Limits the extent of surgical manipulations/dissection, thereby limiting associated surgical (iatrogenic) morbidity, mainly: (a) risk of injury to the recurrent laryngeal nerve and (b) hypoparathyroidism due to dissection and/or biopsy of normal parathyroid gland(-s). This advantage is of particular clinical significance in recurrent/permanent hyperparathyroidism. In addition, it allows a minimally invasive surgical approach (focused parathyroidectomy), resulting in a better aesthetic outcome 2.Provides a level of confidence that the hyperfunctioning parathyroid tissue has been successfully removed, while leaving a functional remnant sufficient to preserve normal parat...

ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ - ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΠΑΡΑΘΟΡΜΟΝΗΣ ΟΡΟΥ Στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό, ο ακριβής και αξιόπιστος προεγχειρητικός εντοπισμός (στις περισσότερες περιπτώσεις με τον συνδυασμό υπερηχογραφήματος τραχήλου και σπινθηρογραφήματος παραθυρεοειδών [ Tc -99 sestamibi scan ]) σε συνδυασμό με την διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης ορού ( IOPTH ) προσφέρει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα: 1.Περιορίζει την έκταση των χειρουργικών χειρισμών, με αποτέλεσμα την αντίστοιχη μείωση της συνοδού (ιατρογενούς) νοσηρότητας και κυρίως (α) της πιθανότητας πρόκλησης ιατρογενούς κάκωσης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου που νευρώνει τις φωνητικές χορδές και (β) του κινδύνου εμφάνισης μόνιμου υποπαραθυρεοειδισμού σαν αποτέλεσμα παρασκευής και λήψης βιοψίας από τους φυσιολογικούς παραθυροειδείς. Το πλεονέκτημα αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σε ασθενείς με υποτροπιάζοντα/επιμένοντα υπερπαραθυρεοειδισμό. Επιπλέον, προσφέρει την δυνατότη...

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΘΗΛΩΔΟΥΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ (PTC) ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Η ολική ή σχεδόν-ολική θυρεοειδεκτομή είναι η επέμβαση εκλογής (στα παιδιά το PTC είναι συχνά πολυεστιακό). Γενικά δεν συνιστάται η εκτέλεση προφυλακτικού λεμφαδενικού καθαρισμού του τραχήλου. Ιδιαίτερα στα παιδιά η θυρεοειδεκτομή θα πρέπει να γίνεται από έμπειρο χειρουργό ενδοκρινών αδένων, καθώς η νοσηρότητα είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τους ενήλικες (μεγαλύτερη όσο μικρότερη η ηλικία του παιδιού). Η ΑΤΑ (Ameri can Thyroid Association) καθόρισε τρεις ομάδες κινδύνου για τα παιδιά με καρκίνο θυρεοειδούς, με βάση κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και στοιχεία από τον προεγχειρητικό έλεγχο και τα διεγχειρητικά ευρήματα, με στόχο την αποφυγή της υπερθεραπείας σε παιδιά της ομάδας χαμηλού κινδύνου και της υποθεραπείας σε παιδιά της ομάδας ενδιάμεσου ή υψηλού κινδύνου. Στις ομάδες υψηλού και ενδιάμεσου κινδύνου θα πρέπει μετά την επέμβαση να γίνεται έλεγχος με σπινθηρογράφημα με Ι-123 και μέτρηση θυρεοσφαιρίνης ορού, με σ...

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΉ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΓΙΓΝΩΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΠΡΩΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ – διάγνωση του καρκίνου στο 1ο τρίμηνο της κύησης Η χειρουργική επέμβαση δεν θα πρέπει να γίνεται στο πρώτο τρίμηνο της κύησης καθώς στη φάση αυτή εξελίσσεται η οργανογένεση του εμβρύου και μπορεί να προκληθούν βλάβες αυτής. Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε στο δεύτερο τρίμηνο της κύησης είτε μετά τον τοκετό ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ – διάγνωση του καρκίνου στο 2ο τρίμηνο της κύησης Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να γίνει είτε στο δεύτερο τρίμηνο είτε μετά τον τοκετό ΤΡΙΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ – διάγνωση του καρκίνου στο 3ο τρίμηνο της κύησης Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να γίνει μετά τον τοκετό (η επέμβαση στο 3ο τρίμηνο της κύησης μπορεί να προκαλέσει πρόωρο τοκετό) Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ασφαλές να επιλεγεί η επέμβαση μετά τον τοκετό. Οι προτιμήσεις της εγκύου θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη καθόσον υπάρχουν επιλογές. Στις παραπάνω γενικές αρχές υπάρχουν εξαι...

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΑΥΤΟΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ ΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗΣ Αυτομεταμόσχευση παραθυρεοειδούς κατά τη διάρκεια των επεμβάσεων θυρεοειδούς ενδείκνυται στις εξής δύο περιπτώσεις: 1.Κατά λάθος αφαίρεση παραθυρεοειδούς αδένα (inadvertent or accidental/incidental parathyroidectomy) κατά τη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής, η οποία γίνεται αντιληπτή στην αίθουσα χειρουργείου και πριν αποσταλεί το παρασκεύασμα στο εργαστήριο για ιστολογική εξέταση. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο προτείνεται ο προσεκτικός έλεγχος του χειρουργικού παρασκευάσματος αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η θυρεοειδεκτομή. 2.Απαγγείωση ενός ή περισσοτέρων παραθυρεοειδών αδένων κατά τη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής. Η αγγείωσή τους προέρχεται από την κάτω θυρεοειδική αρτηρία. Η απολίνωση του στελέχους της θα πρέπει να αποφεύγεται (συνδυάζεται και με αυξημένη πιθανότητα ιατρογενούς κάκωσης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου) και αντί αυτής θα πρέπει να γίνεται απολίνωση των κλάδων της πάνω στην κάψα τ...

ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΥΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ / ΟΖΟΥΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΗΣ ΑΔΕΝΩΜΑΤΩΔΗΣ ΠΟΛΥΠΟΔΙΑΣΗ / ΣΥΝΔΡΟΜΟ GARDNER -Μετάλλαξη του APC γονιδίου -Μεταβιβάζεται κατά τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα -Χαρακτηρίζεται από οικογενή εμφάνιση πολλαπλής πολυποδίασης στο παχύ έντερο και πιθανόν ανάπτυξη θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς ΣΥΝΔΡΟΜΟ COWEDEN KAI ΣΥΝΔΡΟΜΟ BANNAYAN-RILEY-RUVALCABA -Μετάλλαξη του γονιδίου ΡΤΕΝ -Μεταβιβάζεται κατά τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα -Κλινικές εκδηλώσεις: *Αμαρτώματα ή άλλες καλοήθεις βλάβες του δέρματος και άλλων ιστών *Όζοι/καρκίνος θυρεοειδούς *Μακροκεφαλία (100 %) (εύκολα αναγνωρίσιμη εκδήλωση) *Αυτισμός / καθυστέρηση ανάπτυξης *Αγγειακές παθήσεις (αιμαγγειώματα, αρτηριοφλεβικές επικοινωνίες) *Πολύποδες πεπτικού ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ CARNEY ΤΥΠΟΥ 1 -Μετάλλαξη του γονιδίου PPRKAR1α (protein kinase A regulatory subunit type 1-alpha gene) -Κλινικές εκδηλώσεις *Μυξώματα καρδιά...

ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗ ΣΕ ΜΗ ΜΥΕΛΟΕΙΔΕΣ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ Σε ένα μικρό αλλά σημαντικό ποσοστό (3-10%) ασθενών με μη μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς (NMTC, non medullary thyroid cancer) υπάρχει γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη της νόσου (εκτός του πλαισίου των γενετικά καθορισμένων συνδρόμων). Εκτιμάται ότι ο κίνδυνος εμφάνισης NMTC είναι σημαντικά αυξημένος (έως x 8) σε συγγενείς πρώτου βαθμού των ασθενών με τη νόσο. Είναι ενδιαφέρον ότι ο κίνδυνος αυτός είναι επίσης αυξημένος ακόμη και σε συγγενείς δευτέρου (x 2.5) και τρίτου βαθμού (x 1.7). Τα δεδομένα αυτά έχουν σημασία για τον έλεγχο των μελών μιας οικογένειας στην οποία υπάρχει ισχυρό οικογενειακό ιστορικό NMTC

ΓΕΝΕΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΟΖΟΥΣ/ΚΑΡΚΙΝΟ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ 1.Τα παιδιά με διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδους θα πρέπει να ελέχονται για πιθανές κλινικές εκδηλώσεις του συνδρόμου αμαρτωμάτων και νεοπλασιών που σχετίζονται με το γονίδιο ΡΤΕΝ (PTEM hamartoma tumor syndrome – PHTS) (νόσος Cowden, σύνδρομο Bannayan-Riley-Ruvalcaba, νόσος Lhermitte-Duclos), όπως μακροκεφαλία, καθυστέρηση ανάπτυξης και διάφορες καλοήθεις δερματικές βλάβες (π.χ. θηλώματα, αιμαγ γειώματα). Παιδιά με οποιαδήποτε από τις συνοδές αυτές κλινικές εκδηλώσεις (ιδιαίτερα μακροκεφαλία) θα πρέπει να ελέγχονται για πιθανή μετάλλαξη ΡΤΕΝ 2.Παιδιά με ιστορικό πολυπόδων πεπτικού σωλήνα που παρουσιάζονται με όζο / καρκίνο θυρεοειδούς θα πρέπει να ελέγχονται για πιθανή μετάλλαξη του APC (Adenomatous Polyposis Coli) γονιδίου (σύνδρομο οικογενούς αδενωματώδους πολυποδίασης [APC] ή συνδρόμου Gardner) 3. Παιδιά στις οικογένειες των οποίων υπάρχουν ασθενείς με μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς (MT...