Μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς σαν τυχαίο εύρημα μετά από λοβεκτομή

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ (ΡΗΡΤ)

H παραθυρεοειδεκτομή – με την οποία αφαιρείται όλο το παραθυρεοειδικό παρέγχυμα που υπερλειτουργεί – επιτυγχάνει την οριστική ίαση της νόσου, βελτιώνει την οστική πυκνότητα και ανακουφίζει τον ασθενή από μη ειδικά (ασαφή) συμπτώματα που συνοδεύουν συχνά τον ‘ασυμπτωματικό’ πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό (ΡΗΡΤ), όπως κόπωση, αίσθημα αδυναμίας, ελαφρά κατάθλιψη, διαταραχές της μνήμης και της νοητικής λειτουργίας). Με τον τρόπο αυτό βελτιώνεται η  ποιότητα ζωής των ασθενών. Με τον ακριβή προεγχειρητικό εντοπισμό καθίσταται δυνατή η ελάχιστα επεμβατική προσπέλαση (εστιασμένη παραθυρεοειδεκτομή), που έχει σαν πλεονεκτήματα την ελάττωση της έκτασης των ιστικών κακώσεων και των παρασκευών των ιστών κατά τη διάρκεια των χειρουργικών χειρισμών, γεγονός που έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση της χειρουργικής νοσηρότητας και της έντασης του πόνου και το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. H ανάρρωση των ασθενών είναι ταχύτατη και η επάνοδός τους στις συνήθεις δραστηριότητες είναι δυνατή λίγες ημέρες (2 – 3) μετά την επέμβαση, για την οποία δεν απαιτείται παρά νοσηλεία μιας ημέρας. Αντίθετα, χωρίς χειρουργική αντιμετώπιση, θα παρατηρηθεί εξέλιξη της νόσου στο ένα τρίτο τουλάχιστον των ασθενών μέσα στα πρώτα χρόνια της παρακολούθησής τους, όπως αυτό θα εκδηλωθεί με την επιδείνωση της υπερασβεστιαιμίας, της υπερασβεστιουρίας, την εμφάνιση νέων λίθων στο ουροποιητικό, την επιδείνωση των οστικών αλλοιώσεων (κυρίως ελάττωση οστικής πυκνότητας) κλπ. Επιπλέον το συνολικό κόστος της παρατεταμένης παρακολούθησης και των επανειλημμένων διαγνωστικών εξετάσεων είναι πολύ πιθανόν να υπερβεί τελικά το κόστος της επέμβασης. Η ηλικία είναι μία σημαντική παράμετρος που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Πράγματι, η χειρουργική επέμβαση έχει θέση ιδιαίτερα σε νέους (< 50 ετών) ασθενείς με ασυμπτωματικό ΡΗΡΤ. Παρά το ότι έχουν προταθεί κριτήρια για την επιλογή ασθενών με ασυμπτωματικό ΡΗΡΤ (Fourth International Workshop on Asymptomatic Primary Hyperparathyroidism, 2014), εντούτοις πολλοί ασθενείς που δεν πληρούν τα κριτήρια αυτά προτιμούν και επιλέγουν την χειρουργική αντιμετώπιση καθώς είναι η μόνη με την οποία επιτυγχάνεται η οριστική και αποτελεσματική λύση του προβλήματος. Χρειάζεται εμπειρία από την πλευρά του χειρουργού ώστε η ίαση να εξασφαλιστεί κατά την αρχική επέμβαση έτσι ώστε να αποφευχθεί η εμφάνιση επιμένοντος ή υποτροπιάζοντος υπερπαραθυρειοειδισμού, για την αντιμετώπιση του οποίου είναι πιθανόν να απαιτηθεί επανεπέμβαση.