ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ - ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ
ΔΙΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΠΑΡΑΘΟΡΜΟΝΗΣ ΟΡΟΥ
Στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό, ο ακριβής και
αξιόπιστος προεγχειρητικός εντοπισμός (στις περισσότερες περιπτώσεις με τον
συνδυασμό υπερηχογραφήματος τραχήλου και σπινθηρογραφήματος παραθυρεοειδών [Tc-99 sestamibi scan]) σε συνδυασμό με την
διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης ορού (IOPTH) προσφέρει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:
1.Περιορίζει την έκταση των χειρουργικών χειρισμών, με
αποτέλεσμα την αντίστοιχη μείωση της συνοδού (ιατρογενούς) νοσηρότητας και
κυρίως (α) της πιθανότητας πρόκλησης ιατρογενούς κάκωσης του παλίνδρομου λαρυγγικού
νεύρου που νευρώνει τις φωνητικές χορδές και (β) του κινδύνου εμφάνισης μόνιμου
υποπαραθυρεοειδισμού σαν αποτέλεσμα παρασκευής και λήψης βιοψίας από τους φυσιολογικούς
παραθυροειδείς. Το πλεονέκτημα αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σε ασθενείς με
υποτροπιάζοντα/επιμένοντα υπερπαραθυρεοειδισμό. Επιπλέον, προσφέρει την
δυνατότητα της ελάχιστα επεμβατικής (‘εστιασμένης’) παραθυροειδεκτομής, που συνδυάζεται
με καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα
2.Προσφέρει στον χειρουργό μία αίσθηση ‘σιγουριάς’ ότι έχει
επιτευχθεί η αφαίρεση του υπερλειτουργούντος παραθυρεοειδικού ιστού, ενώ
παράλληλα παραμένει ένα επαρκές μέρος φυσιολογικού παραθυρεοειδικού
παρεγχύματος ικανό να διατηρήσει την φυσιολογική παραθυρεοειδική λειτουργία, αποφεύγοντας
την εμφάνιση μετεγχειρητικού υποπαραθυρεοειδισμού (και υπασβεστιαιμίας). Με τον
τρόπο αυτό αξιολογείται κατά τη διάρκεια της επέμβασης η επιτυχία αυτής.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου