Μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς σαν τυχαίο εύρημα μετά από λοβεκτομή

ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ - ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ?

Ο όρος «επιμένων» πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός (ΗΡΤΗ) περιγράφει τον υπερπαραθυρεοειδισμό που εμφανίζεται μέσα στους πρώτους 6 μήνες μετά από μία προηγηθείσα παραθυρεοειδεκτομή. Ο «υποτροπιάζων» ΡΗΡΤ αναφέρεται στον ΡΗΡΤ που αναπτύσσεται μετά τους πρώτους 6 μήνες από την αρχική επέμβαση. Ο επιμένων-υποτροπιάζων (Ε-Υ) ΗΡΤΗ συνήθως οφείλεται σε:

1.Αδυναμία του χειρουργού να εντοπίσει το αδένωμα κατά τη διάρκεια της επέμβασης (το μονήρες αδένωμα είναι η συνηθέστερη αιτία ΡΗΡΤ [~ 85 %])

2.Παρουσία διπλού αδενώματος (σχετικά σπάνια, στο 3 – 5 % των ασθενών με ΡΗΡΤ) που δεν έχει αναγνωριστεί στον προεγχειρητικό εντοπιστικό έλεγχο ή κατά την διάρκεια της επέμβασης (ιδιαίτερα όταν η αρχική παραθυρεοειδεκτομή γίνεται με την ελάχιστα επεμβατική προσπέλαση, βάσει των ευρημάτων του εντοπιστικού ελέγχου)

3.Τερματισμός της αρχικής επέμβασης παρά το ότι η διεγχειρητική μέτρηση επιπέδων παραθορμόνης ορού δείχνει ότι η εκτομή του υπερλειτουργούντος παραθυρεοειδικού παρεγχύματος είναι ανεπαρκής

4.Ανεπαρκής εκτομή παραθυρεοειδικού ιστού σε ασθενείς με νόσο πολλαπλών αδένων (multigland disease), όπως π.χ. διάχυτη υπερπλασία

5.Αδυναμία του χειρουργού να αναγνωρίσει διεγχειρητικά την παρουσία παθολογικής βλάβης στον (στους) παραθυρεοειδή (-είς) που διατηρούνται, παρά το ότι επιτυγχάνει να αφαιρέσει τον (τους) εμφανώς παθολογικό (-ούς) παραθυρεοειδή (-είς). Στις περιπτώσεις αυτές, ο Ε-Υ ΡΗΡΤ οφείλεται στην εξέλιξη της νόσου στον (στους) αδένα (-ες) που έχουν διατηρηθεί καθώς έχει(-ουν) εσφαλμένα θεωρηθεί ότι είναι φυσιολογικός (-οί) κατά την διάρκεια της αρχικής παραθυρεοειδεκτομής

6.Υπολειμματική νόσος μετά από μία μη ριζική εκτομή καρκίνου παραθυρεοειδών (εξαιρετικά σπάνια αιτιολογία PHPT, < 1 %)

7.Ανάπτυξη παραθυρωμάτωσης, μιας πολύ σπάνιας αιτίας ΡΗΡΤ που παρατηρείται όταν κατά την αρχική επέμβαση συμβαίνει ρήξη της κάψας του αδενώματος με αποτέλεσμα την απόπτωση μικρών ιστικών τεμαχίων ή κυττάρων παθολογικού παραθυρεοειδικού ιστού μέσα στους ιστούς του τραχήλου. Τα ιστικά αυτά τεμάχια ή κύτταρα είναι πιθανόν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη διάσπαρτων πολλαπλών εστιών υπερλειρουργούντος παραθυρεοειδικού ιστού (παραθυρωμάτωση)

8.Παρουσία έκτοπου ή υπεράριθμου αδένα (σπάνια)

Θα πρέπει εντούτοις να τονιστεί ότι η πιο συνηθισμένη αιτία Ε-Υ ΡΗΡΤ είναι η απειρία του χειρουργού κυρίως στον εντοπισμό, αλλά και την αφαίρεση ακέραιου του αδενώματος.

Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει την σημασία της εμπειρίας του χειρουργού στην ενδοκρινική χειρουργική, προκειμένου να επιτευχθεί οριστική θεραπεία του ΡΗΡΤ ήδη με την αρχική επέμβαση, αποφεύγοντας έτσι την πιθανότητα εμφάνισης Ε-Υ υπερπαραθυρεοειδισμού, για την αντιμετώπιση του οποίου θα απαιτηθούν νέες διαγνωστικές εξετάσεις και θεραπευτικές παρεμβάσεις (συμπεριλαμβανομένης και της χειρουργικής επέμβασης) που αυξάνουν δραματικά την ταλαιπωρία του ασθενούς και το κόστος θεραπείας της πάθησής του.