ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΤΙΔΑ HASHIMOTO ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ Βιογραφικό Επικοινωνία Γιατί εμάς? Διαδικασία - Κόστος
Αναρτήσεις
HASHIMOTO THYROIDITIS AND THYROID CANCER For many years, there have been questions regarding the association between the thyroid inflammation seen in Hashimoto thyroiditis (HT) and thyroid cancer. The results of previous studies have been inconclusive. In a recent prospective study, which included a very large cohort of adult patients (n=9.851) with thyroid nodules > 1 cm, the authors found that in patients with thyroid nodules, HT is associated with a higher rate of indeterminate cytology than in the non-HT patients (26 % vs 22 %, p< 0.01). This is not surprising, since the inflammation typically associated with HT can cause reactive atypia in the thyroid follicular cells. This reactive atypia mimics the findings in papillary thyroid cancer (such as increased nuclear size and nuclear contour irregularities and grooves), resulting in an indeterminate diagnosis for FNA samples. An increase in malignant cytology was also identified in HT patients. Cancer within the thyro...
ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΤΙΔΑΣ HASHIMOTO ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ? Για πολλά χρόνια, υπήρχαν ερωτηματικά όσον αφορά την πιθανή συσχέτιση της φλεγμονής που χαρακτηρίζει την θυρεοειδίτιδα Hashimoto και του καρκίνου θυρεοειδούς. Με βάση τα δεδομένα των διαφόρων διαθέσιμων μελετών δεν ήταν ασφαλής η εξαγωγή ενός σαφούς εν προκειμένω συμπεράσματος. Πρόσφατα δημοσιεύθηκε μία μεγάλη προοπτική μελέτη, που περιλάμβανε έναν πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών ( n =9.851) με όζους διαμέτρου > 1 cm . Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι στους ασθενείς με όζους και θυρεοειδίτιδα Hashimoto η απάντηση της κυτταρολογικής εξέτασης του υλικού που λαμβάνεται με παρακέντηση με λεπτή βελόνη ( FNAC , Fine - Needle Aspiration Cytology ) ήταν πιο συχνά «ατυπία / θυλακιώδης βλάβη απροσδιόριστης σημασίας» ( Bethesda III ) σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς θυρεοειδίτιδα Hashimoto (26 % vs 22 %, p < 0.001). To εύρημα αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως αναμενόμενο, καθώς η φλεγμονή που χαρακτηρ...
POSTOPERATIVE HYPOCALCEMIA IN HYPERTHYROIDISM Transient postoperative hypocalcemia occurs with a higher frequency in hyperthyroid patients than in euthyroid patients (30 % vs. 13 %). Common causes of post-thyroidectomy hypocalcemia are damage, devascularization or inadvertent removal of parathyroid glands, but for hyperthyroid patients another potential mechanism is the ‘hungry bone syndrome’, due to postoperative reversal of thyrotoxic osteodystrophy. Practical implications include preoperative administration of Vitamin D supplements (when indicated based on serum Vit D levels) and careful postoperative follow-up with serum calcium measurement to promptly detect hypocalcemia and –when appropriate – adequate calcium and Vit D supplementation to prevent hypocalcemia-related symptoms. Another useful clinical strategy includes prophylactic administration of calcium and Vit D administration in all patients following thyroidectomy for Graves’ disease. J Otolaryngol-Head Nec...
ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗ ΥΠΟΑΣΒΕΣΤΙΑΙΜΙΑ Υποασβεστιαιμία παρατηρείται συχνά μετά από θυρεοειδεκτομή. Συνηθέστατα είναι βιοχημική (δηλαδή ανιχνεύεται μόνο με μέτρηση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα, χωρίς ο ασθενής να παρουσιάζει κάποια συμπτώματα), σε ένα όμως μικρό ποσοστό ασθενών μπορεί να παρατηρηθούν τα κλασικά συμπτώματα της υποασβεστιαιμίας, με συνηθέστερες τις αιμωδίες στην περιοχή γύρω από το στόμα και στις άκρες των δακτύλων των χειρών, ενώ σε σπανιότερες περιπτώσεις και εφόσον δεν δοθεί αγωγή με συμπλήρωμα ασβεστίου και βιταμίνη D είναι δυνατόν να εμφανιστούν και συμπτώματα τετανίας (όταν τα επίπεδα ασβεστίου μειωθούν ακόμη περισσότερο). Η μετά θυρεοειδεκτομή υποασβεστιαιμία παρατηρείται με τριπλάσια περίπου συχνότητα στους ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό σε σύγκριση με τους ευθυρεοειδικούς ασθενείς (30 % ως. 13 %). Συνήθης αιτία μετεγχειρητικής υποασβεστιαιμίας είναι η βλάβη ή η ισχαιμία των παραθυρεοειδών αδένων στη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής ή...
ΓΙΓΑΝΤΙΟΣ ΚΑΤΑΔΥΟΜΕΝΟΣ ΕΝΔΟΘΩΡΑΚΙΚΟΣ ΟΖΟΣ Διαγνωστικές ‘παγίδες’ και προκλήσεις για το χειρουργό Η ασθενής, ηλικίας 57 ετών, προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση τοξικής πολυοζώδους βρογχοκήλης. Η ασθενής ήταν υπό αγωγή με θειαμαζόλη ( Unimazole ) και ευθυρεοειδική. Κλινικά παρουσιάζει εμφανή (επισκοπικά και ψηλαφητικά) και σημαντικού βαθμού διόγκωση και των δύο λοβών του θυρεοειδούς. Στο προεγχειρητικό υπερηχογράφημα απεικονίσθηκε αύξηση των διαστάσεων και των δύο λοβών του θυρεοειδούς. Η ηχοδομή του αδένα ελέγχεται ανομοιογενής με διάσπαρτους όζους άμφω. Οι μεγαλύτεροι όζοι εντοπίζονται στον κάτω πόλο του δεξιού λοβού (2.7 cm ) και στον κάτω πόλο του αριστερού λοβού (3.43 cm και 2.37 cm ). Δεν απεικονίσθηκε διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων ούτε διόγκωση των παραθυρεοειδών αδένων. Στην ακτινογραφία θώρακα που έγινε στα πλαίσια του προεγχειρητικού ελέγχου διαπιστώθηκε διεύρυνση του ανώτερου μεσοθωρακίου εικόνα συμβατή με καταδυόμενη βρογχοκήλη (δεν αναφέρεται στο υπερη...
DIFFUSELY INFILTRATING PAPILLARY THYROID CANCER-A UNIQUE BUT IMPORTANT PRESENTATION OF THYROID CANCER IN CHILDREN A unique but very important difference in children is that papillary thyroid cancer (PTC) may present as diffusely infiltrating disease that results in diffuse enlargement of a lobe or the entire gland. For this reason, diffuse thyroid enlargement, especially when associated with palpable cervical lymph nodes, should prompt imaging. With rare exception, the diffuse infiltrating form of papillary thyroid cancer is associated with microcalcifications that warrant Fine-Needle Aspiration Cytology. This aggressive diagnostic evaluation avoids the risk of misdiagnosis and undertreatment of a highly curable type of cancer, especially in children. Thyroid 25 (7): 716 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΣ? ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΣ
ΔΙΑΧΥΤΑ ΔΙΗΘΗΤΙΚΟΣ ΘΗΛΩΔΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ -ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Μία πιθανή, σπάνια, αλλά πολύ σημαντική κλινική παρουσίαση του καρκίνου του θυρεοειδούς στα παιδιά είναι ο διάχυτα διηθητικός θηλώδης καρκίνος. Αυτή η μορφή καρκίνου χαρακτηρίζεται από διάχυτη διόγκωση του ενός λοβού ή ολόκληρου του θυρεοειδούς (και όχι από την παρουσία μονήρους όζου). Για το λόγο αυτό τα παιδιά με αυτή την κλινική εικόνα θα πρέπει να υποβάλλονται άμεσα σε υπερηχογραφικό έλεγχο, ιδιαίτερα όταν μαζί με την διάχυτη διόγκωση του θυρεοειδούς συνυπάρχει και διόγκωση των λεμφαδένων του τραχήλου. Στις περιπτώσεις αυτές ενδείκνυται η επιθετική διαγνωστική διερεύνηση. Ο διάχυτα διηθητικός θηλώδης καρκίνος του θυροειδούς χαρακτηρίζεται – με σπάνιες εξαιρέσεις – από την ύπαρξη μικροαποτιτανώσεων. Τα ευρήματα αυτά θα πρέπει να αξιολογούνται στα παιδιά με υψηλό δείκτη υποψίας για τυχόν ύπαρξη υποκείμενης κακοήθειας. Σε περίπτωση απεικόνισης των αποτιτανώσεω...
ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ-ΠΟΤΕ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ Ο ΓΕΝΕΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΓΙΑ ΠΙΘΑΝΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΜΕΝ1? To σύνδρομο πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας τύπου 1 ( Multiple Endocrine Neoplasia 1) είναι ένα κληρονομικό ενδοκρινικό σύνδρομο που μεταβιβάζεται κατά τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα. Οφείλεται σε κληρονομούμενες μεταλλάξεις στα αρχέγονα κύτταρα ( germline mutations ) στο γονίδιο ΜΕΝ1, το οποίο κωδικοποιεί την μενίνη (πρωτε ΐ νη που εμπλέκεται στον αναδιπλασιασμό του DNA και στην αποκατάσταση-μεταγραφή-τροποποίηση των χρωματοσωμάτων). Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός (ΡΗΡΤ) είναι η πιο συχνή εκδήλωση του ΜΕΝ1 (παρατηρείται σχεδόν στο 100 % των ασθενών με ΜΕΝ1). Ο επιπολασμός (‘συχνότητα’) του ΜΕΝ1 συνδρόμου είναι 2-3 / 100.000 πληθυσμού. Η διάγνωση του ΜΕΝ1 συνδρόμου τίθεται με βάση: I .ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ: συνύπαρξη τουλάχιστον δύο εκ των τριών χαρακτηριστικών νεοπλασμάτων [στην υπόφυση, στους παραθυρεοειδείς και στα νησίδια του παγκρέατος] ΙΙ. ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: συ...
ΟΖΟΙ / ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: Πόσο συχνό είναι το πρόβλημα; Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι σπανιότεροι στα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες. Εντούτοις, η συχνότητα με την οποία ανιχνεύονται όζοι θυρεοειδούς στα παιδιά είναι μεγαλύτερη σε σχέση με ό,τι πιστεύονταν μέχρι πρότινος. Από μελέτες που βασίζονται σε υπερηχογραφικό έλεγχο και από νεκροτομικές μελέτες υπολογίζεται ότι 1 – 2 % των παιδιών και μέχρι 15 % των εφήβων όψιμης εφηβικής ηλικίας (έως 18 ετών) παρουσιάζουν όζους θυρεοειδούς. Εντούτοις, παραμένει ερωτηματικό το πόσοι εξ αυτών θα εξελιχθούν ώστε να απαιτήσουν κάποια θεραπευτική παρέμβαση. Η πιθανότητα να υποκρύπτεται καρκίνος θυρεοειδούς σε έναν όζο είναι μεγαλύτερη στα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες (πιθανότητα κακοήθειας 25 % στα παιδιά έναντι 5 % στους ενήλικες). Η επίπτωση (‘συχνότητα’) του καρκίνου θυρεοειδούς στα παιδιά βαίνει αυξανόμενη κατά 1 % περίπου ανά έτος στη διάρκεια των τριών τελευταίων δεκαετιών. Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτ...
THYROID NODULES/CANCER IN CHILDREN-HOW FREQUENT IS THE PROBLEM? Thyroid nodules are less common among children than adults but are more likely to be malignant in children referred for evaluation of nodular thyroid disease (25 % vs. 5 %). Estimates from ultrasound (US) and postmortem examination suggest that 1 % - 1.5 % of children and up to 15 % of older adolescents or young adults have thyroid nodules, although it remains unclear how many of these would have become clinically apparent. In general, the prevalence of thyroid nodules is much greater in children than is generally appreciated. It remains unclear how many of these nodules would reach a clinical threshold during childhood. Risk factors for developing thyroid nodules in children include head and neck irradiation, female gender, iodine deficiency, age of puberty, and family or personal history of thyroid disease. Several nonthyroid diseases, such as abscesses, lymphatic or vascular malformations, ectopic thymus, thyroglos...