Λίαν ευμεγέθης υποτροπή όζου θυρεοειδούς μετά προηγηθείσα
θυρεοειδεκτομή για πολυοζώδη βρογχοκήλη
Η αξία της ολικής θυρεοειδεκτομής
Ιστορικό
H ασθενής, ηλικίας 45 ετών, είχε υποβληθεί προ 15ετίας σε
θυρεοειδεκτομή αλλαχού (η οποία περιγράφεται ως ολική). Στα πλαίσια της
περιοδικής παρακολούθησης διαπιστώθηκε η ύπαρξη στην ανατομική θέση του δεξιού
λοβού του θυρεοειδούς προοδευτικά αυξανόμενης σε διαστάσεις οζώδους αλλοίωσης
με ηχομορφολογικούς χαρακτήρες συμβατούς με θυρεοειδικό παρέγχυμα. Σταδιακά η
βλάβη αυτή έγινε και κλινικά εμφανής (ορατή επισκοπικά και ψηλαφητή). Στον
τελευταίο υπερηχογραφικό έλεγχο περιγράφεται σχεδόν πλήρης κατάληψη της
περιοχής που αντιστοιχεί στον δεξιό θυρεοειδικό λοβό από ευμεγέθη όζο
διαστάσεων 57 x 48 x 36 mm με περιφερικό συμπαγές τμήμα και
κεντρικό υπόπυκνο κυστικό τμήμα με κατάδυση στο ανώτερο μεσοθωράκιο πίσω από τη
δεξιά κλείδα και το στέρνο. Τα παραπάνω ευρήματα επιβεβαιώνονται και σε αξονική
τομογραφία θώρακα την οποία προσκομίζει η ασθενής και στην οποία το συμπαγές
περιφερικό τμήμα προσλαμβάνει το σκιαγραφικό σε αντίθεση με το κεντρικό (ο όζος
επισημαίνεται με κίτρινο βέλος). Στην αξονική τομογραφία παρατηρείται ελαφρά
απώθηση της τραχείας προς τα αριστερά (κόκκινη κεφαλή βέλους στη φωτογραφία). Ο
κάτω πόλος του όζου (κίτρινο βέλος) καταδύεται στο ανώτερο μεσοθωράκιο, όπισθεν
της λαβής του στέρνου / δεξιάς κλείδας (κόκκινο βέλος).
Χειρουργική αντιμετώπιση
Η ασθενής υποβλήθηκε σε συμπληρωματική θυρεοειδεκτομή. Η
κινητοποίηση / παρασκευή των ιστών γίνεται με ιδιαίτερη δυσκολία λόγω της
ύπαρξης εκτεταμένων ουλωδών αλλοιώσεων από την προηγηθείσα επέμβαση (όπως ήταν
αναμενόμενο). Με πολύ λεπτούς και προσεκτικούς χειρισμούς επιτυγχάνεται η
πλήρης κινητοποίηση του ευμεγέθους όζου, ο κάτω πόλος του οποίου καταδύεται στο
ανώτερο μεσοθωράκιο, όπως περιγράφεται και στον προεγχειρητικό απεικονιστικό
έλεγχο (βλ. παραπάνω). Αναγνωρίζεται το δεξιό παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο και
προστατεύεται καθόλη τη διάρκεια της επέμβασης. Η εκτομή του όζου επιτυγχάνεται
μετά από επίπονη και προσεκτική αποκόλλησή του από τους πέριξ ιστούς και την
τραχεία.
Η αξία της ολικής/σχεδόν ολικής (total / near-total) θυρεοειδεκτομής
(Σε προηγούμενη ανάρτηση έχουν περιγραφεί τα διάφορα είδη
θυρεοειδεκτομής, ανάλογα με την έκτασή της)
Παρά το ότι υπάρχουν
διαθέσιμες διάφορες θεραπευτικές επιλογές όσον αφορά την έκταση της
θυρεοειδεκτομής για την αντιμετώπιση των χειρουργικών παθήσεων του θυρεοειδούς
(πρόσφατα συζητείται ο ρόλος τους ακόμη και στον διαφοροποιημένο καρκίνο
θυρεοειδούς), θα πρέπει να τονιστεί ότι η ολική/σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή
αποτελεί την πιο ριζική θεραπευτική αντιμετώπιση των περισσοτέρων εξ αυτών,
συμπεριλαμβανομένων και των καλοήθων παθήσεων (όπως η πολυοζώδης βρογχοκήλη). Η
ολική θυρεοειδεκτομή προσφέρει πολλά εν προκειμένω πλεονεκτήματα, μεταξύ δε
αυτών και την πρακτικά μηδενική πιθανότητα υποτροπής της οζώδους
θυρεοειδοπάθειας. Προϋπόθεση είναι να μπορεί να γίνει η ολική θυρεοειδεκτομή με
ασφάλεια, ελαχιστοποιώντας το ποσοστό επιπλοκών. Παράλληλα, θα πρέπει να είναι
πραγματικά ολική, καθώς η παραμονή θυρεοειδικού υπολείμματος, ιδιαίτερα όταν
αυτό είναι σημαντικό, συνοδεύεται από αύξηση της πιθανότητας υποτροπής της
υποκείμενης νόσου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου