ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ- ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΗ?
Στους περισσότερους ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς δεν
υπάρχουν γνωστοί παράγοντες κινδύνου και έτσι στις περιπτώσεις αυτές δεν είναι
δυνατή η πρόληψη της νόσου.
Υπάρχουν εντούτοις κάποιες
υποομάδες ασθενών με γνωστούς παράγοντες κινδύνου, όπως π.χ. ασθενείς
που είχαν εκτεθεί σε ακτινοβολία, ιδιαίτερα στην παιδική τους ηλικία. Η χρήση
ακτινοβολίας για την αντιμετώπιση ακόμη και καλοήθων παθήσεων στα παιδιά
συνηθίζονταν πριν από λίγες δεκαετίες, η πρακτική όμως αυτή έχει πλέον
εγκαταλειφθεί και οι παθήσεις αυτές πλέον αντιμετωπίζονται με άλλες μεθόδους.
Για τον ίδιο λόγο θα πρέπει να αποφεύγεται η άσκοπη έκθεση ακόμη και σε
μικρότερες δόσεις ακτινοβολίας (όταν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος), ιδιαίτερα στα
παιδιά (π.χ. ακτινοβολία λόγω διαγνωστικών ακτινολογικών εξετάσεων και
ιδιαίτερα αξονική τομογραφία).
Έχουν επίσης περιγραφεί και κάποιοι περιβαλλοντικοί
παράγοντες, η έκθεση στους οποίους έχει ενοχοποιηθεί για την ανάπτυξη καρκίνου
θυρεοειδούς (συμπεριλαμβανομένων και κάποιων βιομηχανικών ουσιών). Εντούτοις, η
ποικιλομορφία αυτών είναι τόσο μεγάλη και η αιτιολογική τους συσχέτιση με τον
καρκίνο του θυρεοειδούς σχετικά μικρή ώστε δεν μπορούν να διατυπωθούν εν
προκειμένω συγκεκριμένες προτάσεις.
Το screening για την διάγνωση καρκίνου θυρεοειδούς δεν συνιστάται.
Υπάρχουν εντούτοις κάποιες υποομάδες ασθενών όπου όταν διαγνωστεί καρκίνος
θυρεοειδούς θα πρέπει να γίνει έλεγχος και των υπολοίπων μελών της οικογένειας
(πρώτου βαθμού) για τη διάγνωση τυχόν καρκίνου που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν
έχει διαγνωστεί. Προφανώς στην περίπτωση αυτή δεν μιλάμε για πραγματική πρόληψη
αλλά για έγκαιρη διάγνωση σε όσο το δυνατό πιο πρώιμο στάδιο της νόσου.
Ενδεικτικά σαν τέτοιες περιπτώσεις αναφέρονται οι εξής:
(Ι) Διάγνωση διαφοροποιημένου καρκίνου θυρεοειδούς (θηλώδους
/ θυλακιώδους) σε δύο ή περισσότερα μέλη της ίδιας οικογένειας, ιδιαίτερα όταν
η διάγνωση τίθεται σε μικρή ηλικία (< 40 ετών).
(ΙΙ) Σε περιπτώσεις οικογενούς μυελοειδούς καρκίνου
θυρεοειδούς (συμπεριλαμβανομένου και του συνδρόμου ΜΕΝ2) ενδείκνυται ο έλεγχος
των μελών της οικογένειας για την ανακάλυψη συγκεκριμένων γονιδιακών
μεταλλάξεων. Σε περίπτωση ανίχνευσης των συγκεκριμένων αυτών μεταλλάξεων έχει
θέση η εκτέλεση προφυλακτικής θυρεοειδεκτομής, σε πολύ μικρή ηλικία (ποικίλλει
ανάλογα με το είδος της μετάλλαξης). Με τον τρόπο αυτό προλαμβάνεται η ανάπτυξη
μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς που είναι μία δυνητικά θανατηφόρα μορφή
καρκίνου θυρεοειδούς.
(ΙΙΙ) Έλεγχος μελών οικογένειας στα πλαίσια κάποιων
σπανιότερων συνδρόμων που συνδυάζονται με καρκίνο θυρεοειδούς (π.χ. σύνδρομο Cowden, σύνδρομο
ΡΤΕΝ-αμαρτώματος, σύνδρομο Peutz-Jeghers κλπ)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου