Μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς σαν τυχαίο εύρημα μετά από λοβεκτομή

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ – ΠΩΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Ο ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ?

Ο ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ (ΘΗΛΩΔΗΣ/ΘΥΛΑΚΙΩΔΗΣ) καρκίνος θυρεοειδούς παραμένει η συνηθέστερη μορφή καρκίνου και στους ηλικιωμένους ασθενείς. Η κλινική εικόνα είναι ανάλογη με αυτή σε νεότερους ασθενείς. Το ΘΗΛΩΔΕΣ καρκίνωμα είναι το πιο συνηθισμένο καρκίνωμα και σε αυτή την ομάδα των ασθενών (> 65 ετών). Η συχνότητά του θηλώδους καρκινώματος αυξάνεται ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 45 ετών. Ιδιαίτερα συχνό και σε αυτή την ομάδα των ασθενών είναι σήμερα το λεγόμενο θηλώδες μικροκαρκίνωμα του θυρεοειδούς (διαμέτρου < 10 mm), που συχνά διαγιγνώσκεται τυχαία μετά από υπερηχογραφικό έλεγχο (όχι σπάνια για άσχετο λόγο [π.χ. για έλεγχο πιθανής στένωσης καρωτίδων]). To ΘΥΛΑΚΙΩΔΕΣ καρκίνωμα παρατηρείται συνηθέστερα σε περιοχές με ιωδοπενία με μέγιστη ηλικία εμφάνισης την 6^η δεκαετία της ζωής. Στους ηλικιωμένους ασθενείς παρατηρείται με μεγαλύτερη συχνότητα σε σχέση με τους νεότερους το ΠΤΩΧΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ καρκίνωμα θυρεοειδούς, το οποίο έχει χειρότερη πρόγνωση σε σχέση με το διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς και δεν απαντά στη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.

Όσον αφορά το ΜΥΕΛΟΕΙΔΕΣ καρκίνωμα, στους ηλικιωμένους ασθενείς παρατηρείται η σποραδική μορφή του (το κληρονομικό μυελοειδές καρκίνωμα παρατηρείται σε μικρότερες ηλικίες). Αρκετοί ασθενείς παρουσιάζονται με ψηλαφητή μάζα στον τράχηλο. Μπορεί να υπάρχουν τοπικά συμπτώματα ή συστηματικές εκδηλώσεις λόγω μεταστάσεων ή λόγω υπερέκκρισης ορμονικά δραστικών ουσιών (όπως διάρροια, βρογχόσπασμος, flushing κλπ).

Τέλος, το ΑΝΑΠΛΑΣΤΙΚΟ καρκίνωμα είναι μία μορφή καρκίνου θυρεοειδούς που παρατηρείται κατά κύριο λόγο στους ηλικιωμένους ασθενείς (μέγιστη επίπτωση [‘συχνότητα’) στην 7^η δεκαετία της ζωής). Συχνά αναπτύσσεται λόγω αποδιαφοροποίησης μίας εστίας πτωχά διαφοροποιημένου καρκίνου θυρεοειδούς. Εμφανίζεται σαν μάζα που αναπτύσσεται ταχέως, ενώ όταν τίθεται η διάγνωση υπάρχουν ήδη μεταστάσεις.