ΠΟΛΥΕΣΤΙΑΚΟ ΘΗΛΩΔΕΣ ΜΙΚΡΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ – ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ;
Το θηλώδες μικροκαρκίνωμα θυρεοειδούς (PTMC, Papillary Thyroid Microcarcinoma) ορίζεται σαν
θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς μεγίστης διαμέτρου ≤ 10 mm. Η διάγνωση του PTMC είναι πολύ
συνηθισμένη σήμερα, κυρίως χάρη στην ευρεία χρήση του υπερηχογραφήματος υψηλής
ευκρίνειας στον απεικονιστικό έλεγχο του τραχήλου, που μπορεί να γίνει για
διάφορους λόγους, συχνά άσχετους με τον θυρεοειδή (π.χ. έλεγχος για στένωση
καρωτίδων). Η πολυεστιακότητα και η αμφοτερόπλευρη νόσος είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα
του PTMC. Πράγματι, το PTMC είναι
πολυεστιακό σε ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό των ασθενών (κυμαίνεται στη βιβλιογραφία
από 20 % έως 87 %). Συχνά το πολυεστιακό PTMC είναι και αμφοτερόπλευρο (δηλαδή
εντοπίζεται και στους δύο λοβούς του θυρεοειδούς). Το πολυεστιακό PTMC μπορεί να εμφανίζεται σαν
αποτέλεσμα ανάπτυξης ενδοθυρεοειδικών μεταστάσεων από έναν νεοπλασματικό κλώνο
καρκινικών κυττάρων, σήμερα όμως θεωρείται πιθανότερο (με βάση τα αποτελέσματα
ερευνών στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν σύγχρονες μοριακές τεχνικές) ότι το
πολυεστιακό PTMC αναπτύσσεται
από πολλαπλούς ανεξάρτητους κλώνους καρκινικών κυττάρων. Η πολυεστιακότητα του PTMC στην πράξη γίνεται αντιληπτή
μετά την χειρουργική επέμβαση, καθώς η προεγχειρητική διάγνωσή της είναι
δύσκολη με την χρήση της τρέχουσας διαγνωστικής μεθοδολογίας (υπερηχογράφημα
και παρακέντηση με λεπτή βελόνη).
Μία σημαντική πρακτική συνέπεια του γεγονότος αυτού είναι
ότι στους ασθενείς με αμφοτερόπλευρο PTMC που υποβάλλονται σε λοβεκτομή με ισθμεκτομή η επέμβαση αυτή
δεν είναι θεραπευτική και μπορεί να χρειαστεί σε δεύτερο χρόνο να υποβληθούν σε
νέα χειρουργική επέμβαση (επανεπέμβαση, συμπληρωματική θυρεοειδεκτομή).
Παρά το ότι υπάρχει κάποια διχογνωμία εν προκειμένω, η πολυεστιακότητα
και η αμφοτερόπλευρη εντόπιση του PTMC θεωρούνται γενικά παράγοντες κινδύνου για την ύπαρξη μεταστάσεων
στους λεμφαδένες του κεντρικού διαμερίσματος (επίπεδο VI), ιδιαίτερα όταν υπάρχουν
περισσότερες από 3 εστίες PTMC.
Το γεγονός αυτό μπορεί να αποτελεί μία ένδειξη πλέον επιθετικής βιολογικής
συμπεριφοράς και να συνοδεύεται από αυξημένη πιθανότητα τοπικής υποτροπής.
Σύμφωνα με την ATA (American Thyroid Association),
και εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι δυσμενείς προγνωστικοί παράγοντες, δεν συνιστάται
σε όλους στους ασθενείς με πολυεστιακό PTMC (σαν πρακτική ‘ρουτίνας’) η χορήγηση
επικουρικής θεραπείας με ραδιενεργό ιώδιο μετά την ολική θυρεοειδεκτομή.
Εντούτοις, όταν αποφασίζεται η χορήγηση ή όχι θεραπείας με ραδιενεργό ιώδιο, θα
πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στον κάθε συγκεκριμένο ασθενή η ύπαρξη τυχόν παραγόντων
κινδύνου (όπως η διάσπαση της κάψας σε μία ή περισσότερες από τις εστίες του
πολυεστιακού PTMC, η
εξωθυρεοειδική επέκταση, η διήθηση λεμφαδένων [συνήθως στο κεντρικό διαμέρισμα]
κλπ.), όπως επίσης και οι προτιμήσεις του ίδιου του ασθενούς, μετά από πλήρη
ενημέρωσή του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου