Μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς σαν τυχαίο εύρημα μετά από λοβεκτομή

ΟΖΟΙ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ «ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΓΙΑ ΚΑΚΟΗΘΕΙΑ» ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗΣ (FNA)

H κυτταρολογική εξέταση του υλικού αναρρόφησης που λαμβάνεται με παρακέντηση με λεπτή βελόνη (Fine-needle aspiration [FNA] cytology) – σε συνδυασμό με το υπερηχογράφημα – αποτελούν σήμερα τις βασικές μεθόδους διερεύνησης των ασθενών με όζους θυρεοειδούς. Τα ποσοστά ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων της FNA κυμαίνονται μεταξύ 1 % και 3 % (δηλαδή παρουσία καρκίνου σε έναν όζο θυρεοειδούς παρά το ότι η απάντηση της FNA είναι «αρνητική για κακοήθεια»). Η ‘αρνητική για κακοήθεια’ απάντηση της FNA (που σήμερα εκφράζεται μέσω του συστήματος αναφοράς Bethesda) θα πρέπει να αξιολογείται με αυξημένο δείκτη υποψίας σε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως:

1.Σε ασθενείς με ευμεγέθεις όζους θυρεοειδούς (> 4 cm). Σε αυτή την περίπτωση το ποσοστό των ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων αυξάνεται σημαντικά (σε 10 – 15 %). Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο στην πράξη δεν συνιστάται η FNA σε πολύ μεγάλους όζους θυρεοειδούς.

2.Σε ασθενείς με:

-οικογενειακό ιστορικό καρκίνου θυρεοειδούς

-ιστορικό έκθεσης σε ακτινοβολία (ιδιαίτερα ακτινοβολία του τραχήλου στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, για διάφορους λόγους [διαγνωστικούς ή θεραπευτικούς])

-κυστικά εκφυλισμένους όζους ή λεμφαδένες

3.Όταν η FNA δεν γίνεται κάτω από υπερηχογραφική καθοδήγηση (σπάνιο σενάριο σήμερα). Με την υπερηχογραφική καθοδήγηση διασφαλίζεται ότι το υλικό της αναρρόφησης προς κυτταρολογική εξέταση λαμβάνεται πράγματι από τον υπό εξέταση όζο όπως επίσης και ότι η λήψη του υλικού γίνεται από το πιο ύποπτο και αντιπροσωπευτικό μέρος του όζου (π.χ. από το συμπαγές τμήμα ενός μικτού [συμπαγούς + κυστικού] όζου). Η υπερηχογραφική καθοδήγηση θεωρείται σήμερα απαραίτητη, ιδιαίτερα για μη ψηλαφητούς όζους ή για όζους που βρίσκονται σε βαθιά θέση στον τράχηλο (π.χ. βαθιά στην τραχειοοισοφαγική αύλακα).

4.Όταν υπάρχουν λίαν ύποπτα κλινικά ευρήματα (π.χ. παρουσία ψηλαφητών σκληράς υφής τραχηλικών λεμφαδένων ή ξυλώδους υφής καθηλωμένων όζων κλπ) ή ύποπτα υπερηχογραφικά ευρήματα (π.χ. μικροαποτιτανώσεις, ανώμαλα όρια όζου, εξωθυρεοειδική επέκταση, παθολογικά διογκωμένοι τραχηλικοί λεμφαδένες, αυξημένη εσωτερική χαοτική αγγείωση του όζου, μορφολογία ‘taller-than-wide’ κλπ).

5.Όταν υπάρχει υποψία λεμφώματος θυρεοειδούς (π.χ. ταχείας εξέλιξης διόγκωση του αδένα, μέσα σε διάστημα 1 – 3 μηνών, συχνά [30-50 %] με πιεστικά φαινόμενα από την τραχεία / οισοφάγο, βράγχος φωνής, σύνδρομο άνω κοίλης φλέβας κλπ). Στις περιπτώσεις αυτές είναι μάλλον απίθανο να τεθεί η διάγνωση με βάση τα αποτελέσματα της FNA (επιπλέον εξαιρετικά δύσκολη η διαφορική διάγνωση από την θυρεοειδίτιδα Hashimoto) και θα χρειαστεί ανοικτή βιοψία ή βιοψία με τέμνουσα βελόνη για την τεκμηρίωση της διάγνωσης.