ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ ΜΕ ΛΕΠΤΗ ΒΕΛΟΝΗ (FNA) ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟ
(ΡΗΡΤ)– ΠΟΤΕ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ?
To
υπερηχογράφημα (US) υψηλής
ευκρίνειας - σε συνδυασμό με το Tc99m sestamibi scan- αποτελούν τις βασικές μη
επεμβατικές μεθόδους προεγχειρητικού εντοπισμού των διογκωμένων (παθολογικών)
παραθυρεοειδών αδένων (PGs,
parathyroid glands).
Εντούτοις, δυσκολίες με το US
μπορούν να υπάρχουν σε περιπτώσεις έκτοπων PGs, ενδοθυρεοειδικών PGs (που μπορεί να συγχέονται με όζους θυρεοειδούς) ή με PGs που
βρίσκονται σε διάφορα μέρη του τραχήλου (π.χ. κατά μήκος της κοινής καρωτίδας ή
κοντά στο παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο) και μοιάζουν με λεμφαδένες. Η
προεγχειρητική FNA με
κυτταρολογική εξέταση του υλικού που αναρροφάται και μέτρηση παραθορμόνης στο
έκπλυμα μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως
σε ασθενείς με:
Ι.Συνυπάρχουσα τραχηλική λεμφαδενοπάθεια
ΙΙ.Ιστορικό προηγούμενων επεμβάσεων στον τράχηλο (ιδιαίτερα σε
επιμένοντα ΡΗΡΤ, όταν έχει προηγηθεί ανεπιτυχής ερευνητική του τραχήλου
επέμβαση)
ΙΙΙ.Υποψία έκτοπου αδενώματος παραθυρεοειδούς
IV.Βλάβης
παραθυρεοειδούς που παρουσιάζεται ως κυστική βλάβη
V.Μη
ειδικά ευρήματα στο US
Η κυτταρολογική εξέταση του υλικού που αναρροφάται με την FNA μπορεί να είναι χρήσιμη
για να διαπιστωθεί αν τα κύτταρα προέρχονται από παραθυρεοειδικό ιστό.
Εντούτοις, η κυτταρολογική εξέταση μετά FNA δεν μπορεί να βοηθήσει στην διάκριση μεταξύ φυσιολογικού
παραθυρεοειδικού ιστού, υπερπλασίας, αδενώματος και καρκίνου παραθυρεοειδών. Επίσης
δύσκολη μπορεί να είναι η διάκριση των παραθυρεοειδικών κυττάρων από τα
θυλακιώδη κύτταρα του θυρεοειδούς. Ενίοτε δυσκολία μπορεί να υπάρξει και στην
διαφοροδιάγνωση από το μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς (MTC). Η ανοσοϊστοχημική μελέτη είναι ένα
χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο που μπορεί να αυξήσει σημαντικά την ακρίβεια της διάγνωσης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου