H ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ (ΑΛΛΑ ΑΔΙΑΓΝΩΣΤΟΥ) ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ
ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΘΥΡΕΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗΣ ΓΙΑ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ
Οι παθήσεις του θυρεοειδούς και ο πρωτοπαθής
υπερπαραθυρεοειδισμός (ΡΗΡΤ) είναι δύο από τις συνηθέστερες ενδοκρινοπάθειες. Στους
ασθενείς με παθήσεις θυρεοειδούς, συνυπάρχει (συχνά αδιάγνωστος) ΡΗΡΤ σε ένα
μικρό αλλά σημαντικό ποσοστό αυτών (~ 5 %), ποσοστό που είναι μεγαλύτερο σε σύγκριση
με το γενικό πληθυσμό (δεν γνωρίζουμε γιατί). Η προεγχειρητική αναγνώριση του
αδιάγνωστου συνυπάρχοντος ΡΗΡΤ στους ασθενείς με πάθηση θυρεοειδούς που
χρειάζεται να αντιμετωπιστεί χειρουργικά έχει ιδιαίτερη κλινική σημασία, καθώς στους
ασθενείς αυτούς η παραθυρεοειδεκτομή μπορεί να γίνει με ασφάλεια ταυτόχρονα με
τη θυρεοειδεκτομή και μέσω της ίδιας χειρουργικής τομής. Η οριστική
αντιμετώπιση τόσο του ΡΗΡΤ όσο και της πάθησης του θυρεοειδούς με μία και μόνο
επέμβαση έχει προφανή και σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως η αποφυγή μιας επανεπέμβασης
που πιθανότατα θα απαιτηθεί στο μέλλον για την αντιμετώπιση του ΡΗΡΤ (η οποία
είναι τεχνικά δυσκολότερη και συνοδεύεται από αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης
επιπλοκών, αυξημένο κόστος και ταλαιπωρία του ασθενούς). Τα δεδομένα αυτά
υπογραμμίζουν την αξία της συστηματικής μέτρησης των επιπέδων ασβεστίου και
παραθορμόνης ορού σε όλους τους ασθενείς που πρόκειται να υποβληθούν σε
θυρεοειδεκτομή. Η τακτική αυτή, εντούτοις, δεν έχει γίνει ευρέως αποδεκτή στην
κλινική πράξη. Χωρίς να υπάρχει προεγχειρητική διάγνωση του ΡΗΡΤ είναι εύκολο
να διαφύγει της προσοχής συνυπάρχουσα παθολογία από τους παραθυρεοειδείς αδένες
κατά τη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής (ιδιαίτερα όταν γίνεται λοβεκτομή).
Αντίθετα, η προεγχειρητική αναγνώριση ενός αδιάγνωστου συνυπάρχοντος ΡΗΡΤ (με
βάση τα επίπεδα ασβεστίου και παραθορμόνης ορού) επιτρέπει το σωστό σχεδιασμό της
χειρουργικής επέμβασης και την οριστική αντιμετώπιση στον ίδιο χρόνο και μέσω της
ίδιας τομής και των δύο αυτών χειρουργικών παθήσεων, με ασφάλεια και χωρίς να
παρατείνεται ο χρόνος νοσηλείας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου