ΥΠΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ (ΡΗΡΤ) ΣΕ
ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΜΕΝ1 ΣΥΝΔΡΟΜΟ
Η υποτροπή του ΡΗΡΤ σε ασθενείς με ΜΕΝ1 δεν είναι σπάνια,
καθώς παρατηρείται σε ποσοστό 20 – 70 % των ασθενών αυτών στα 8 – 15 χρόνια
μετά την αρχική επέμβαση. Στις περιπτώσεις αυτές η επανεπέμβαση μπορεί να
επιτύχει υψηλά ποσοστά ίασης (80 – 90 %). Πριν την επανεπέμβαση πρέπει να
προηγούνται οι εξετάσεις προεγχειρητικού εντοπισμού. Υπάρχουν τρία κλινικά
σενάρια:
(I)ΥΠΟΤΡΟΠΗ
ΜΕΤΑ ΥΦΟΛΙΚΗ (3 ΚΑΙ ½) ΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗ: στις περιπτώσεις αυτές η επέμβαση
εκλογής είναι η συμπληρωματική (completion)
παραθυρεοειδεκτομή του παραμένοντος (μισού) παραθυρεοειδούς και η
αυτομεταμόσχευσή του σε μυικό θύλακο στο αντιβράχιο. Έχει επίσης προταθεί σαν
μία λιγότερο ελκυστική εναλλακτική επέμβαση η αφαίρεση μέρους του παραμένοντος
παραθυρεοειδούς (debulking)
(II)ΥΠΟΤΡΟΠΗ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΙΚΗ ΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΣΕ ΜΥΙΚΟ ΘΥΛΑΚΟ ΤΟΥ
ΑΝΤΙΒΡΑΧΙΟΥ: η εκτομή (συνήθως μέρους) του αυτομοσχευμένου παραθυρεοειδικού
ιστού (αυτομοσχεύματος) αποτελεί τη θεραπεία εκλογής
(ΙΙΙ)ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΟΣ Ή ΕΚΤΟΠΟΣ ΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ: είναι μία
πιθανότητα που δεν θα πρέπει να παραβλέπεται. Ο υπεράριθμος ή έκτοπος υπερπλαστικός
παραθυρεοειδής μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε στον τράχηλο ή στο μεσοθωράκιο,
πράγμα που υπογραμμίζει την τεράστια αξία των εξετάσεων προεγχειρητικού
εντοπισμού, με την βοήθεια των οποίων μπορεί να επιτευχθεί η εκτομή του υπερπλαστικού
υπεράριθμου/ έκτοπου αδένα και η ίαση από την νόσο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου