ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟ
Τα οστά αποτελούν τυπικό όργανο – «στόχο» στον πρωτοπαθή
υπερπαραθυρεοειδισμό (ΡΗΡΤ). Οι εκδηλώσεις από το μυοσκελετικό σύστημα μπορεί
να είναι η αρχική ή η βασική κλινική εκδήλωση του ΡΗΡΤ. Σήμερα, στις
περισσότερες περιπτώσεις η διάγνωση του ΡΗΡΤ τίθεται σε αρχικά στάδια της
νόσου, σε ασυμπτωματικούς ασθενείς (ασυμπτωματικός ΡΗΡΤ), συνήθως μετά από
τυχαίο βιοχημικό έλεγχο στον οποίο υποβάλλεται ο ασθενής για κάποιον άλλο λόγο,
οπότε διαπιστώνεται αύξηση των επιπέδων ασβεστίου ορού (υπερασβεστιαιμία). Σαν αποτέλεσμα,
η διάγνωση του ΡΗΡΤ τίθεται σε πρωιμότερα στάδια της νόσου, πριν την εμφάνιση
κλινικών εκδηλώσεων και για το λόγο αυτό η προσβολή των οστών είναι ηπιότερη σε
σύγκριση με το παρελθόν. Παλιότερα, ο ΡΗΡΤ διαγιγνώσκονταν σε πιο προχωρημένα
στάδια και μετά από μία πολύ περισσότερο παρατεταμένη κλινική πορεία της νόσου,
με χαρακτηριστική κλινική εκδήλωση την ινώδη κυστική οστεΐτιδα
(ΙΚΟ). Η ΙΚΟ είναι εξαιρετικά σπάνια σήμερα σαν εκδήλωση του ΡΗΡΤ, παραμένει
όμως ένα σημαντικό πρόβλημα στους ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και
δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό. Τυπικές εκδηλώσεις από τα οστά στον ΡΗΡΤ
είναι οι πόνοι στα οστά/αρθρώσεις και τα παθολογικά κατάγματα. Σε πιο
προχωρημένα στάδια της νόσου μπορεί να παρατηρηθεί μυική αδυναμία λόγω μυικής
ατροφίας και αύξηση των τενοντίων αντανακλαστικών. Σε λιγότερο βαριά μορφή της
νόσου ή σε ΡΗΡΤ βραχείας διαρκείας, η ύπαρξη οστικών αλλοιώσεων τεκμηριώνεται
με βάση τα ευρήματα του σύγχρονου απεικονιστικού ελέγχου. Παρά ταύτα, ακόμη και
στον ασυμπτωματικό ΡΗΡΤ, το παθολογικό κάταγμα μπορεί να αποτελεί την αρχική
κλινική εκδήλωση της νόσου. Τα παθολογικά αυτά κατάγματα μπορεί να αφορούν
σπονδύλους ή άλλα οστά. Ο κίνδυνος παθολογικού κατάγματος στον ΡΗΡΤ είναι
αυξημένος σε ηλικιωμένους ασθενείς και σε γυναίκες. ‘Άλλες περισσότερο ασαφείς
εκδηλώσεις από το μυοσκελετικό στον ΡΗΡΤ είναι ο πόνος στην οσφύ, ο
γενικευμένος οστικός πόνος, πόνος στο θωρακικό τοίχωμα, χονδρασβέστωση,
αρθραλγίες, μη ειδική υμενίτιδα, μυαλγίες και σπανιότερα ρήξη του Αχιλλείου
τένοντα, αρθρίτιδα σε συνδυασμό με πυρετό αγνώστου αιτιολογίας κλπ. Οι
εκδηλώσεις αυτές είναι σπανιότερες και μη ειδικές και μπορεί να δημιουργήσουν
δυσκολίες και διαγνωστικά διλήμματα στον κλινικό γιατρό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου