ΠΟΙΑ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ;
H αρχική αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού συνίσταται στην χορήγηση
αντιθυρεοειδικών φαρμάκων, με τα οποία επιχειρείται η αποκατάσταση της φυσιολογικής
θυρεοειδικής λειτουργίας. Η χειρουργική επέμβαση έχει θέση στις ακόλουθες
περιπτώσεις:
1.Δυσκολία ρύθμισης της
θυρεοειδικής λειτουργίας με τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα. Στην περίπτωση αυτή η
χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να γίνεται στη φάση που έχει επιτευχθεί έστω
προσωρινή ρύθμιση της θυρεοειδικής λειτουργίας και ο ασθενής είναι
ευθυρεοειδικός (“παράθυρο ευκαιρίας» για την επέμβαση)
2. Υπερθυρεοειδισμός
σε συνδυασμό με μεγάλου βαθμού βρογχοκήλη (λόγω της οποίας μπορεί να υπάρχουν
και πιεστικά φαινόμενα, συνήθως από την τραχεία [δυσκολία στην αναπνοή])
3.Αλλεργία στα αντιθυρεοειδικά
φάρμακα
4.Δυσκολία συνεργασίας
του ασθενούς στην αγωγή με αντιθυρεοειδικά φάρμακα
5.Μετρίου ή μεγάλου βαθμού
οφθαλμοπάθεια σε ασθενείς που επιθυμούν οριστική λύση του προβλήματος του
υπερθυρεοειδισμού
6.Συνύπαρξη κακοήθων
όζων ή όζων που θεωρούνται ύποπτοι για υποκείμενη κακοήθεια
7.Συνύπαρξη
πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού
8. Όταν ο ασθενής
αρνείται τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο (δεν προτιμάται στην Ευρώπη,
χρησιμοποιείται περισσότερο στην Αμερική)
9.Παρουσία υπερλειτουργικού
όζου (τοξικό αδένωμα)
10.Κύηση και αλλεργία
στα αντιθυρεοειδικά φάρμακα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου