ΕΠΙΜΕΝΟΥΣΑ / ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΥΣΑ ΝΟΣΟΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ
ΚΑΡΚΙΝΟ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ (DTC)
– ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΚΒΑΣΗ
Παρά την εξαιρετική πρόγνωση του DTC, υπολογίζεται ότι σε ένα σημαντικό
ποσοστό (έως 20 %) των ασθενών θα διαγνωστεί στη διάρκεια της παρακολούθησης
‘επιμένουσα’ ή ‘υποτροπιάζουσα’ νόσος. Ο όρος ‘υποτροπιάζουσα’ νόσος αναφέρεται στην εμφάνιση υποτροπής του DTC μετά από ένα διάστημα
τουλάχιστον 12 μηνών στη διάρκεια του οποίου ο/η ασθενής ήταν ελεύθερος νόσου.
Αντίθετα, ο όρος ‘επιμένουσα’ νόσος αναφέρεται στην παραμονή υπολειμματικής
νόσου μετά την αρχική αντιμετώπιση του DTC, η οποία διαγιγνώσκεται μέσα στους πρώτους 12 μήνες. Η
επιμένουσα νόσος συνδυάζεται με αυξημένη συχνότητα μακρινών μεταστάσεων σε
σύγκριση με την υποτροπιάζουσα νόσο (38 % vs. 17 %). To άρρεν φύλο, η μεγαλύτερη ηλικία, ο θυλακιώδης ιστολογικός
τύπος του DTC, το
αυξημένο μέγεθος του όγκου (Τ) και η παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων (Ν)
αποτελούν ανεξάρτητους προγνωστικούς δείκτες για την διάγνωση επιμένουσας
νόσου. Αντίθετα, μόνο η ύπαρξη λεμφαδενικών μεταστάσεων (Ν) συνδυάζεται με την
εμφάνιση υποτροπής. Η επιμένουσα νόσος έχει χειρότερη πρόγνωση σε σύγκριση με
την υποτροπιάζουσα νόσο. Για το λόγο αυτό έχει μεγάλη σημασία η προσεκτική
παρακολούθηση του ασθενούς στον πρώτο χρόνο μετά την αρχική αντιμετώπιση, ώστε
να σχεδιαστεί η κατάλληλη θεραπευτική στρατηγική, να αξιολογηθεί η πρόγνωση και
να επιλεγεί το κατάλληλο σχήμα παρακολούθησης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου