Μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς σαν τυχαίο εύρημα μετά από λοβεκτομή

ΔΙΑΧΥΤΗ ΤΟΞΙΚΗ ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΗ (ΝΟΣΟΣ GRAVES): Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΜΕ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΝΟΡΓΑΝΟΥ ΙΩΔΙΟΥ

Το θυρεοειδικό παρέγχυμα στους ασθενείς με διάχυτη τοξική βρογχοκήλη έχει αυξημένη αγγείωση, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγίας και αιμορραγικών επιπλοκών κατά ή μετά τη θυρεοειδεκτομή. Η χορήγηση προεγχειρητικά σκευασμάτων ιωδίου μειώνει την αγγείωση του θυρεοειδούς και την ροή αίματος εντός αυτού, όπως επίσης και την ευθρυπτότητα του θυρεοειδικού παρεγχύματος. Χάρη σε αυτές τις δράσεις διευκολύνεται η χειρουργική επέμβαση και καθίσταται ασφαλέστερη. Στο παρελθόν μάλιστα χορηγούνται προεγχειρητικά σκευάσματα ιωδίου και για έναν επιπλέον λόγο: τον έλεγχο του υπερθυρεοειδισμού (δράση Wolff-Chaikof), πράγμα που σήμερα επιτυγχάνεται με τη βοήθεια των αντιθυρεοειδικών φαρμάκων. Πρακτικά, η προεγχειρητική προετοιμασία με σκευάσματα ιωδίου επιτυγχάνεται με τη χορήγηση διαλύματος Lugol (ιωδιούχο κάλιο, 5 – 7 σταγόνες, που περιέχουν 8 mg ιωδίου ανά σταγόνα) ή 1-2 σταγόνων κεκορεσμένου διαλύματος ιωδιούχου καλίου (50 mg ιωδίου ανά σταγόνα), τρεις φορές την ημέρα, που αναμειγνύονται σε ένα ποτήρι νερού ή χυμού, για διάστημα 10 ημερών πριν την θυρεοειδεκτομή. Είναι ενδιαφέρον ότι – παρά τα πλεονεκτήματα που προσφέρει – η τακτική αυτή εφαρμόζεται από λίγους χειρουργούς: σε μία πρόσφατη Ευρωπαϊκή μελέτη, μόνο το ένα τρίτο των χειρουργών χορηγούσαν προεγχειρητικά σκεύασμα ιωδίου σε ασθενείς που επρόκειτο να υποβληθούν σε θυρεοειδεκτομή για νόσο Graves.