ΕΠΙΜΕΝΩΝ Ή ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΩΝ ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ
Ο υποτροπιάζων ή επιμένων υπερπαραθυρεοειδισμός (ΗΡΤ) είναι μία παθολογική κατάσταση που μπορεί να παρατηρηθεί μετά από την αρχική παραθυρεοειδεκτομή (σε διάστημα < 6 μηνών για τον επιμένοντα ΗΡΤ ή > 6 μηνών για τον υποτροπιάζοντα ΗΡΤ). Στις περιπτώσεις αυτές πιθανότατα θα απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση. Οι μελέτες προεγχειρητικού εντοπισμού είναι απαραίτητες σε επιμένοντα/υποτροπιάζοντα ΗΡΤ, προκειμένου να αποφευχθεί η πιθανότητα αποτυχίας της επέμβασης. Στις περιπτώσεις αυτές ενδέχεται να υπάρχει υπεράριθμος ή έκτοπος παθολογικός παραθυρεοειδής αδένας που μπορεί να ευθύνεται για τον επιμένοντα/υποτροπιάζοντα ΗΡΤ. Η επανεπέμβαση θα πρέπει να αναμένεται τεχνικά πιο δύσκολη (λόγω δημιουργίας ουλώδους ιστού στο χειρουργικό πεδίο) και πιο απαιτητική από εγχειρητικής άποψης σε σύγκριση με την αρχική παραθυρεοειδεκτομή. Η νοσηρότητα της επανεπέμβασης είναι επίσης μεγαλύτερη. Για τον λόγο αυτό τα κριτήρια επανεπέμβασης για επιμένοντα/υποτροπιάζοντα ΗΡΤ είναι πιο αυστηρά σε σύγκριση με τα κριτήρια για την αρχική επέμβαση, και κατά βάση περιλαμβάνουν τις βασικές επιπλοκές του ΗΡΤ, όπως
- Νεφρολιθίαση
- Οστεοπόρωση
- Επίπεδα ασβεστίου ορού > 12 mg/ml
- Υπερασβεστιουρία
- Σημαντική (> 30 %) πτώση της νεφρικής κάθαρσης κρεατινίνης
Λόγω των αναμενόμενων δυσκολιών για τον υποτροπιάζοντα ή επιμένοντα ΗΡΤ, οι επανεπεμβάσεις αυτές θα πρέπει να επιχειρούνται από χειρουργούς που διαθέτουν μεγάλη εμπειρία στη χειρουργική των ενδοκρινών αδένων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα των επανεπεμβάσεων, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τη νοσηρότητά τους.
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ
Ο υποτροπιάζων ή επιμένων υπερπαραθυρεοειδισμός (ΗΡΤ) είναι μία παθολογική κατάσταση που μπορεί να παρατηρηθεί μετά από την αρχική παραθυρεοειδεκτομή (σε διάστημα < 6 μηνών για τον επιμένοντα ΗΡΤ ή > 6 μηνών για τον υποτροπιάζοντα ΗΡΤ). Στις περιπτώσεις αυτές πιθανότατα θα απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση. Οι μελέτες προεγχειρητικού εντοπισμού είναι απαραίτητες σε επιμένοντα/υποτροπιάζοντα ΗΡΤ, προκειμένου να αποφευχθεί η πιθανότητα αποτυχίας της επέμβασης. Στις περιπτώσεις αυτές ενδέχεται να υπάρχει υπεράριθμος ή έκτοπος παθολογικός παραθυρεοειδής αδένας που μπορεί να ευθύνεται για τον επιμένοντα/υποτροπιάζοντα ΗΡΤ. Η επανεπέμβαση θα πρέπει να αναμένεται τεχνικά πιο δύσκολη (λόγω δημιουργίας ουλώδους ιστού στο χειρουργικό πεδίο) και πιο απαιτητική από εγχειρητικής άποψης σε σύγκριση με την αρχική παραθυρεοειδεκτομή. Η νοσηρότητα της επανεπέμβασης είναι επίσης μεγαλύτερη. Για τον λόγο αυτό τα κριτήρια επανεπέμβασης για επιμένοντα/υποτροπιάζοντα ΗΡΤ είναι πιο αυστηρά σε σύγκριση με τα κριτήρια για την αρχική επέμβαση, και κατά βάση περιλαμβάνουν τις βασικές επιπλοκές του ΗΡΤ, όπως
- Νεφρολιθίαση
- Οστεοπόρωση
- Επίπεδα ασβεστίου ορού > 12 mg/ml
- Υπερασβεστιουρία
- Σημαντική (> 30 %) πτώση της νεφρικής κάθαρσης κρεατινίνης
Λόγω των αναμενόμενων δυσκολιών για τον υποτροπιάζοντα ή επιμένοντα ΗΡΤ, οι επανεπεμβάσεις αυτές θα πρέπει να επιχειρούνται από χειρουργούς που διαθέτουν μεγάλη εμπειρία στη χειρουργική των ενδοκρινών αδένων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα των επανεπεμβάσεων, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τη νοσηρότητά τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου