Η ΔΙΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΝΕΥΡΟΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ
Ο ρόλος της διεγχειρητικής νευροπαρακολούθησης (Intraoperative Neuro-Monitoring, IONM) στην πρόληψη της κάκωσης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου (recurrent laryngeal nerve, RLN) παραμένει ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο θέμα. Σε πολλές μελέτες (συμπεριλαμβανομένων και μετααναλύσεων) δεν αποδείχθηκε ότι η IONM πλεονεκτεί σε σχέση με την διεγχειρητική αναγνώριση του RLN και την προστασία αυτού κατά τη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής. Στις μελέτες αυτές η συχνότητα κάκωσης του RLN ήταν ίδια είτε γινόταν χρήση ΙΟΝΜ είτε όχι. Σε άλλες μελέτες, εντούτοις, αποδείχθηκε ότι η ΙΟΝΜ προσφέρει κάποιο σχετικό πλεονέκτημα, χωρίς όμως η διαφορά που παρατηρήθηκε να είναι στατιστικά σημαντική. Το 2015 η ΑΤΑ (American Thyroid Association) πρότεινε ότι η «ΙΟΝΜ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί» προκειμένου να διευκολυνθεί η αναγνώριση του RLN. Η μέθοδος δεν είναι χωρίς προβλήματα και οι περιορισμοί της θα πρέπει να είναι πλήρως γνωστοί στο χειρουργό, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι λάθος εκτιμήσεις και οι λάθος αποφάσεις κατά την διάρκεια του χειρουργείου. Η ΙΟΝΜ μπορεί να δημιουργήσει επίσης στον χειρουργό ένα ‘αίσθημα ασφαλείας’, που από μόνο του είναι δυνητικά επικίνδυνο. Το θέμα του κόστους είναι επίσης μία άλλη παράμετρος που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, καθώς ο απαραίτητος εξοπλισμός και τα υλικά είναι σχετικά ακριβά. Η χρήση της ΙΟΝΜ, αν και όταν αποφασιστεί από τον χειρουργό, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αξία της προσεκτικής θυρεοειδεκτομής και της εμπειρίας του χειρουργού ενδοκρινών αδένων. Στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού ενδοκρινών αδένων η πιθανότητα κάκωσης των RLN διατηρείται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα (< 1 %). Η αναγνώριση των RLN κατά την επέμβαση συμβάλλει στην μείωση της πιθανότητας κάκωσης αυτών. Σήμερα, πολλοί έμπειροι χειρουργοί ενδοκρινών αδένων εφαρμόζουν με ασφάλεια στην κλινική πράξη (σαν ‘gold standard’) την αναγνώριση των RLN και την προστασία αυτών κατά τη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής, χωρίς να καταφεύγουν στην “en-routine” χρήση της ΙΟΝΜ, παρά μόνο αν και όταν αυτό χρειαστεί, σε πολύ επιλεγμένα περιστατικά (π.χ. πολλαπλές επαναπεμβάσεις στον τράχηλο).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου