ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ- ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΗ?
Στους περισσότερους ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς δεν
υπάρχουν γνωστοί παράγοντες κινδύνου και έτσι στις περιπτώσεις αυτές δεν είναι
δυνατή η πρόληψη της νόσου.
Υπάρχουν εντούτοις κάποιες
υποομάδες ασθενών με γνωστούς παράγοντες κινδύνου, όπως π.χ. ασθενείς
που είχαν εκτεθεί σε ακτινοβολία, ιδιαίτερα στην παιδική τους ηλικία. Η χρήση
ακτινοβολίας για την αντιμετώπιση ακόμη και καλοήθων παθήσεων στα παιδιά συνηθίζονταν
πριν από λίγες δεκαετίες, η πρακτική όμως αυτή έχει πλέον εγκαταλειφθεί και οι
παθήσεις αυτές πλέον αντιμετωπίζονται με άλλες μεθόδους. Για τον ίδιο λόγο θα
πρέπει να αποφεύγεται η άσκοπη έκθεση ακόμη και σε μικρότερες δόσεις
ακτινοβολίας (όταν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος), ιδιαίτερα στα παιδιά (π.χ.
ακτινοβολία λόγω διαγνωστικών ακτινολογικών εξετάσεων και ιδιαίτερα αξονική
τομογραφία).
Σε περιπτώσεις οικογενούς μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς (συμπεριλαμβανομένου
και του συνδρόμου ΜΕΝ2) ενδείκνυται ο έλεγχος των μελών της οικογένειας για την
ανακάλυψη συγκεκριμένων γονιδιακών μεταλλάξεων. Σε περίπτωση ανίχνευσης των
συγκεκριμένων αυτών μεταλλάξεων έχει θέση η εκτέλεση προφυλακτικής
θυρεοειδεκτομής, σε πολύ μικρή ηλικία (ποικίλλει ανάλογα με το είδος της μετάλλαξης).
Με τον τρόπο αυτό προλαμβάνεται η ανάπτυξη μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς που
είναι μία δυνητικά θανατηφόρα μορφή καρκίνου θυρεοειδούς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου