ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ – ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ
ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
1.Το θυρεοειδικό παρέγχυμα στα παιδιά είναι ιδιαίτερα
ευαίσθητο στην βλαπτική δράση της ακτινοβολίας και στην καρκινογένεση
2.Ο κίνδυνος υποκείμενης κακοήθειας σε έναν όζο θυρεοειδούς
είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερος στα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες (22 – 25 %
vs. 5 – 10 %)
3.Στα παιδιά, οι ανασυνδυασμοί RET/PTC είναι συνηθέστεροι σε σχέση με τους ενήλικες (30 – 70 % vs. 10 – 20 %), ενώ οι RAS / BRAF μεταλλάξεις
είναι λιγότερο συχνές (< 10 % vs. 40 – 50 %)
4. Οι παιδιατρικοί ασθενείς έχουν συχνότερα πιο προχωρημένη
νόσο όταν τίθεται η διάγνωση, όπως αυτό φαίνεται από την αυξημένη συχνότητα
Μεταστάσεων
στους τραχηλικούς λεμφαδένες (80 % vs. 20 – 50 %)
Μακρινών
μεταστάσεων (κυρίως πνευμονικών, 9-30 % vs. 2 – 9 %)
5. Παρά το πιο προχωρημένο στάδιο της νόσου όταν τίθεται η
διάγνωση, οι παιδιατρικοί ασθενείς έχουν εξαιρετική πρόγνωση, εκφράζουν
περισσότερο το NIS (sodium-iodine supporter) [αυξάνοντας το
βαθμό διαφοροποίησης του όγκου], και απαντούν καλύτερα στην επικουρική θεραπεία
με ραδιενεργό ιώδιο
6. Η νοσηρότητα της θυρεοειδεκτομής είναι μεγαλύτερη σε
σχέση με τους ενήλικες και αυτό υπογραμμίζει την αναγκαιότητα ο χειρουργός που
θα επιχειρήσει θυρεοειδεκτομή σε παιδιά να διαθέτει αξιόλογη εμπειρία στη
χειρουργική των ενδοκρινών αδένων
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου