ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ – ΜΙΑ ΚΑΚΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ‘ΚΑΛΟΗΘΗ’ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Περίπου στο 5 % των ασθενών με διαφοροποιημένο καρκίνο
θυρεοειδούς (Differentiated Thyroid Cancer,
θηλώδες / θυλακιώδες καρκίνωμα) η νόσος εμφανίζεται τοπικά προχωρημένη όταν
τίθεται η διάγνωση (συνήθως λόγω διήθησης της τραχείας ή – σπανιότερα- του
οισοφάγου).
Μακρινές μεταστάσεις θα αναπτυχθούν στο 10 % των ασθενών
αυτών
Οι μεταστάσεις αυτές αποτελούν την βασική αιτία θνητότητας
από τον καρκίνο του θυρεοειδούς. Η συνολική θνητότητα ανέρχεται σε 65 % και 75
%, στα 5 και 10 χρόνια, αντίστοιχα.
Στο ένα τρίτο περίπου των ασθενών με μεταστατική νόσο, οι
μεταστατικές εστίες δεν προσλαμβάνουν ραδιενεργό ιώδιο. Αυτό μπορεί να
παρατηρηθεί είτε κατά τη διάγνωση (αν υπάρχουν εκείνη τη στιγμή μεταστάσεις)
είτε στη διαδρομή της νόσου.
Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ασθενών αυτών θα
πρέπει να χρησιμοποιούνται – ανάλογα με την περίπτωση – όλα τα διαθέσιμα
θεραπευτικά μέσα, όπως χειρουργική επέμβαση, θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο (για
βλάβες που καθηλώνουν το ιώδιο), εξωτερική ακτινοθεραπεία, στοχευμένη
συστηματική θεραπεία). Οι θεραπευτικές αποφάσεις θα πρέπει να εξατομικεύονται
προσεκτικά, από έμπειρη ομάδα γιατρών, ανάλογα με τα δεδομένα του κάθε
ασθενούς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου